Sumud: Vicdanın Filosu”

Bazen bir kelime, bir halkın iradesini, bir çağın vicdanını, bir insanlığın onurunu yüklenir. “Sumud” işte öyle bir kelime. Sabır, sebat, direnç demek… Ama artık sadece sözlüklerde duran bir kavram değil; dalgaları yaran, gemilere dönüşen bir insan iradesi.

Gazze’nin üzerine örülen ablukalar, tanklarla, toplarla, gemilerle desteklenen bir zulüm duvarı… Ama asıl dayanağı, kelimelerden örülmüş sahte bir anlatı. “Güvenlik” diyerek milyonların nefesini kesenler, aslında insanlığın vicdanını ipotek altına alıyor. İşte bu yüzden Küresel Sumud Filosu, sadece bir yardım seferi değil, küresel vicdanın denizlere açılışıdır.

Denizler, yüzyıllar boyunca özgürlüğün sembolü oldu. Bugün ise gemiler, yiyecek, su, ilaç ve umut taşıyor. Bu gemiler, “Yaşamak pazarlık konusu edilemez” diyor. “Çocukların açlığı, mazlumların susuzluğu, hastaların ilacı, insanlığın onuru asla masaya sürülemez” diye haykırıyor.

Unutmayalım, tarihin karanlık anlarında dünya yüzünü başka yöne çevirdiğinde, insanlar açık denizlerde ölüme terk edildi. Bugün kameralar var, ama kameraların ötesinde insanlığın kalpleri var. Artık herkes biliyor: Soykırım ve açlık karşısında tarafsız kalmak, tarafsızlık değil; suç ortaklığıdır.

Sumud Filosu’na yapılan saldırılar sadece gemilere değil, insanlığın vicdanına yapılmıştır. Uluslararası sularda masum sivillere yönelen her mermi, hukukun değil, zulmün dilidir. Ama denize atılan her çığlık, insanlık vicdanında yankılanmaya devam ediyor.

Ve o vicdanın sesiyle diyoruz ki: Sumudları kutlu ve mübarek olsun. Onlar sadece Gazze’ye yardım götürmüyor; aslında insanlığın unutulmuş vicdanını yeniden canlandırıyor. Küçük teknelerle büyük devletlerin sessizliğine meydan okuyorlar. Cesaretleriyle, Hz. Musa’nın Firavun karşısındaki duruşunu hatırlatıyorlar. Zulmün devasa gemilerine karşı vicdanın küçük sandallarıyla yola çıkıyorlar.

Sumud, sadece Gazze’nin değil, bütün insanlığın sınavıdır. Bugün o teknelere yüklenen şey sadece un, su, ilaç değil; aynı zamanda bizim onurumuz, imanımız ve insanlık borcumuzdur.

Dünya ikiye bölünmüştür artık:
Ya zulmün seyircisi olup suç ortaklığına ortak olacağız,
Ya da vicdanın filosuna dualarımızı, desteğimizi, yüreğimizi katacağız.

Rabbimiz buyuruyor: “Hak geldi, batıl yok oldu. Zaten batıl yok olmaya mahkûmdur.” (İsrâ 17/81)

O halde dualarımızı eksik etmeyelim:
Allah’ım, bu kardeşlerimizi mübarek bir menzile indir. Onları koru, onları zaferle döndür. Sumudlarını, Samed isminin tecellisiyle güçlendir.

Ve unutmayalım: O gemiler sadece Gazze’ye değil, aslında insanlığın onurunu kurtarmak için yola çıktı.